FOOD STOCK PRZYPADKIEM

Na wiosnę wciąż czekamy!!!!

A wiosny jak nie było tak nie ma. No chyba, że jest.

Ale jakaś taka dziwna.

W marcu, gdyby było choćby jak w garncu, to ja rozumiem. Ale w tym garncu nuda i monotonia - ziimnoooo!!!!

Rowery zaktualizowaliśmy do tegorocznego rozmiaru naszych dzieci już na początku marca. Szymon odkrył magię przerzutek i teraz ciągnie chłopaka po rozmaitych zakamarkach miasta rodzinnego:-)

A Kraków do przemierzania rowerem jest wprost idealny!!!!

Ale powoli, powoli, dojdziemy i do całego Krakowa.

Na początek otworzę odrobinę swoje serce, a właściwie żołądek.

Miała być sobota na rowerach bulwarami Wisły, a zakończyło się wielkim obżarstwem - z resztą sami zobaczcie, jeśli dotrwacie do końca.

Wyruszamy oczywiście z domu, wzbogaciło nam się przed ostatnimi wyborami samorządowymi miasto o cudne ścieżki rowerowe. I my też mamy cudną nówkę ścieżkę rowerową, więc bezpiecznie docieramy do Mostu Kotlarskiego.

Rezygnujemy z Bulwaru Kurlandzkiego, który co prawda wiedzie prosto na Wawel,  i ciągnie się malowniczo, ale jest niesamowicie zatłoczony i nie wiedzieć dlaczego wybierany przez rajdowych rowerzystów, którzy po jaką cholerę pchają się w weekend nad Wisłę, tego pojąć nie mogę.

W każdym razie wygodnie przejeżdżamy sobie Mostem Kotlarskim na drugą stronę Wisełki w kierunku Podgórza, na Bulwar Podolski.

 

Bulwar jest bardzo ładny i szczerze mówiąc to z niego rozpościera się bardziej atrakcyjny widok - na Kazimierz, Wawel i stare miasto:-)

Nie ma tu wydzielonej ścieżki rowerowej, ale nasze tempo nie wymaga specjalnej rowerostrady:-)

Mijamy najbliżej jak się da budynek Cricoteki:-) Wiem, że ma sporo zwolenników. Ja osobiście mam mieszane uczucia, co do jego urody. Niewątpliwie wpisał się w krajobraz Nadwiślański Karkowa i daje się zauważyć. Z resztą oceńcie sami:

Opuszczamy bulwar - Zuza ma kryzys: "Daleko jeszcze. Nie moooooogęęęęęę"

Kładka Bernatka. I Kazimierz.
I Kładka Bernatka - powrót na Podgórze

Ale ale. Nie to było celem mojego wpisu.

Na Podgórzu naszą uwagę przykuwa tłum ludzi wychodzącej z bramy jednej ze starych fabryk. Wygląda to, jakby któraś zmiana zakończyła pracę.

Zawracamy. Podjeżdżamy z wolna obadać sprawę. Wjeżdżamy na przemysłowy teren danej fabryki. Dzisiaj doczytałam co to za miejsce. Fabryka Mydła sp. z o.o. (ul. Zabłocie 23) uruchomiona została w 1913 r. Produkowała mydło do golenia, mydło do mycia i glicerynę.

W 1949 r. została połączona z firmą Przemysł Lekarsko-Kosmetyczny Miraculum. Obecnie oczywiście żadnych kosmetyków tam się nie robi.

Ale, ale, Podgórze się rewitalizuje!!!! Przed nami najpierw daje się zauważyć szyld Klub Fabryka.

Plakat z listą imprez wygląda imponująco.... No tak. Wypadliśmy nie jesteśmy mocno na czasie w temacie klubów, ale za to znamy wszystkie place zabaw:-) Oprócz tego, który właśnie stanął przed nami:-)

Przed Fabryką stoją drewniane ławy, stoły, pufy, koce i plac zabaw dla dzieciaków.

Ludzie sobie siedzą na dosyć sporym trawniku, rozmawiają, popijają piwko i zajadają z małych pojemniczków COŚ. Ale choinka co????

Z czasem odnajdujemy się w rzeczywistości w którą trafiliśmy. Wylądowaliśmy na imprezie FOOD STOCK (więcej informacji o TU).

Zjawiliśmy się dosyć późno, więc spokojnie mogliśmy pooglądać wszystkie stoiska i zobaczyć o co w tym wszystkim chodzi. 

Na samym początku należy zakupić kuponiki w dowolnej ilości. jeden kuponik kosztuje 5 zł i wygląda ni mniej ni więcej, ino tak:

 

Później można ze spokojem zanurkować pomiędzy stoiska wystawowe rozmaitych kulinarnych przyjemności i zajadać do woli albo raczej do zakończenia kuponików za 5 zł.

Nie są to ilości którymi można wydąć żołądek, ale spokojnie odklei się od kręgosłupa. W naszym przypadku wszystkiego próbowaliśmy stadnie z jednego pojemniczka:-) Poszliśmy nie w ilość ale w rozmaitość. Bo jakość oczywiście była na najwyższym poziomie.

Jako, że byliśmy już po obiedzie właściwym, spróbowaliśmy:

- wybornej zupy ziemniaczanej;

- panna cotta z mleka koziego, z sosem z kiwi i bazylii z truskawką - dzieci chciały więceeeej, choć kozą jechało dosyć!!!!

- ciasta z batatów;

- jabłek zapiekanych pod kruszonką - mmmm;

- i na deser gnocchi w sosie śmietanowo - pietruszkowym z krewetkami.

Miałam nie wspominać, ale jednak jest to rzecz warta uwagi.

Nasze dzieci swoje kupony wymieniły na - uwaga - waty cukrowe. Najzwyczajniejsze w świecie białe, z cukru - żeby nie było....

Na końcu, po burzliwej rodzinnej naradzie i jednak odrzuceniu wat cukrowych, oddaliśmy głos nasz na to, co najbardziej nam podeszło. Ze względu na tajność głosowania, zostawimy to dla siebie.

W każdy, razie: jesteśmy zakochani w formie, miejscu i jedzeniu, i czekamy na powtórkę przy bardziej korzystnych temperaturach.

Wpadniemy pewnie znowu na rowerach:-) I z towarzystwem.