GRECJA - Płw. Pilion - Milies

Miasteczko Milies zaskoczyło nas swoją urodą! Nie spodziewaliśmy się klimatycznych kamiennych uliczek, ani kamiennych mostów, ani klimatycznych domków ani pięknych, starych willi zatopionych w zieleni. Z resztą cały Półwysep Pilion w porównaniu z suchą i wypaloną słońcem Grecją jest niebywale soczysty, zielony i poprzecinany potokami (suchymi o tej porze roku), a do tego niesamowicie jednolity architektonicznie. Pomiędzy położonymi na wzgórzach, zatopionymi w zieleni miasteczkami można się gubić bez końca. 

 Praktyczne informacje:

- do Milies można dojechać wąskotorową kolejką z miejscowości Ano Lechonia (ok. 11 odjeżdża, ok. 16 wraca);

- trasa kolejki to 15 km;
- cena biletu w obie strony 15 Euro w 2014 roku;
- polecamy samochód, włóczęgę po miasteczku jedną połową dnia, a drugą część  spędzić można na jednej z NIEPOWTARZALNYCH w całej Grecji kameralnych plażyczek od wschodniej strony Półwyspu (od Morza Egejskiego);
- kościółek z 1741 roku koniecznie należy zobaczyć - wygląda jak chatka;
- kawa pod platanem - od 2.5 Euro.

Ale po kolei - dzień zaczął się leniwie, jednak wreszcie udało się nam obudzić przed dzieciakami. Jest 9, w Grecji 10. Chyba do końca urlopu nie załapiemy ich poczucia czasu;). Niespiesznie zjadamy śniadanko. Jogurt grecki, zakupiony w greckim Lidlu z miodkiem greckim z pinii zakupionym w drodze z Chalkidiki smakuje wybornie. Mąż raczy się paskudną mortadelą, ale nie wygląda na poszkodowanego. Dzieci też dostały mięcho i jęczą o jogurt. Temperatura już przekracza 30 stopni, jest cudnie, słuchamy morza, które przed nami jak na dłoni ofiaruje nam właśnie swoje najpiękniejsze barwy, a tu trzeba umyć gary po śniadaniu, coby mrówki faraona i wszystkie inne odmiany do rozmiaru krokodylego nie raczyły się naszymi resztkami pod naszym namiotem.

No dobra – myjemy - w końcu to tylko 4 talerze, 4 kubki i łyżka z karmy dla kota.

Właśnie – mamy kota. Oryginał - grecki, właściwie to kotka. Przefajna - szara.

Nie mam pojęcia o której wyruszamy, bo wcale się nie spieszyliśmy. W każdym razie jedziemy drogą na południe półwyspu, skręcając w góry za drogowskazem w kierunku Milies. Naszym celem na dziś jest plaża Milopotamos, podobno najbardziej spektakularna na półwyspie. 
Po drodze mam do odhaczenia kilka miasteczek w górach, o których wspomina mój przewodnik Pascala. Dzieci marudzą przeraźliwie na myśl o opuszczeniu klimatyzowanego wnętrza samochodu, ale bez moich wycieczek są i tak masą marudząco-kłócąco-znudzoną.

Marudzenie nie trwa długo, ponieważ czystym przypadkiem, parking na który zaprowadziła nas droga jest parkingiem dla stacji kolejki wąskotorowej, tzw. „brudaska” który jeździ sobie z prędkością roweru z Ano Lechonia do Milies właśnie. I dmucha sobie tą parą i bucha po górach, kamiennych mostach i tunelach, przejazd pewnie jest nie lada wydarzeniem - my niestety postawiliśmy na nasz samochód, bo na tym miasteczku w górach nie kończyła się nasza dzisiejsza wycieczka. 

Miasteczko MILIES jest bardzo urocze. To jedna z niepozornych perełek, wśród greckich miasteczek, schowana wysoko w górach. Stare domy, czy też rezydencje, utrzymane częściowo w pięknym stylu: w większości z kamienia, pokryte dachem z łupka, schowane w gąszczu zieleni, miejscami niesamowicie dzikiej. Pnącza i lasy kasztanowe dla nas sprawiają lekko egzotyczne wrażenie. 

 

Spędzamy w miasteczku nieco więcej czasu niż wstępnie zakładaliśmy i na prawdę warto je przespacerować całe.

 

Zieleń daje sporo przyjemnego chłodu. Wszędobylskie greckie fontanny dają możliwość zaspokojenia pragnienia. Ze stacji kolejki wspinamy się kamiennymi schodami w górę i lądujemy na głównym platio. Dzieciaki ujeżdżają plac zabaw w cieniu rozłożystego platanu, tuż obok my sączymy sobie espresso i cappuccino. Polecam też lokalną pitę z menu w tawernie pod platanem obok placu zabaw. 

Mój mocno średni przewodnik wspominał o niepozornym kościółku w tej miejscowości, który wygląda jak maleńka chatka, nie ma dzwonnicy, jest krytym łupkiem, ale nie warto go omijać ze względu na cudne wnętrze. 

Nie jestem zwykle zwiedzaczem takich miejsc – jednak to zapiera dech w piersiach. Kościółek jest maleńki, niepozorny i z całą pewnością należy wejść do środka!!!

Są tu jeszcze dwa muzea – ja nie byłam. I Kilka stylizowanych sklepów z pamiątkami i ziołami za przysłowiowe milion dolarów. Co dla nas istotne - Milies nie jest zadeptane przez turystów.